×
تنگی کانال نخاعی

بررسی تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی یعنی حفره هایی که عصب از داخل ان ها بیرون می اید به علت نامعلومی تنگ خواهد شد.


ستون فقرات انسان برای اینکه بتواند خم و راست شود و در جهت های مختلف حرکت کند یکپارچه افریده نشده است


و مانند دانه های تسبیح تکه تکه ساخته شده است و به هم وصل می باشد و هر مهره با مهره بالایی خود به وسیله سه ساختمان وصل می شود


یک ساختمان در جلو بدن قرار دارد که دیسک نامیده می شود و دو ساختمان دیگر در عقب که به نام فاست یا مفاصل مهره ها شناخته شده است


ساختمان ها از طریق لیگامان هایی محکم به هم متصل خواهند شد به طوری که بتوانید به جلو و عقب و طرفین حرکت کنید خم شوید بدون اینکه مهره ها جابه جا بشوند


و نیز بین هر دو مهره یک حفره می باشد که به ان سوراخ بین مهره ای می گویند و از درون سوراخ یک ریشه عصبی بیرون امده


که به اندام های تحتانی خواهد رفت و موجب حرکت عضلات خواهد شد در برخی از افراد فاست ها یا مفاصل پشت مهره ای بیش از حد رشد می یابد


و بنابراین جا برای ریشه عصبی تنگ خواهد شد که به این بیماری تنگی کانال نخاعی می گویند.


انواع تنگی کانال نخاعی


تنگی کانل نخاعی انواع گوناگونی دارد که از جهت محل ، تنگی کانال نخاعی را به سه دسته تقسیم می نمایند.


1 . نوع مرکزی

2 . نوع محیطی

3 . نوع تنگی سوراخ بین مهره ای


از جهت بالینی و از جهت ام ار ای هر یک از انها علامت های مختلفی را از خوددنشان می دهند


ولی در بیماران پیشرفته به طور معمول هر سه محل تنگ خواهند شد.


بیمارانی که به تنگی کانال نخاعی مرکزی مبتلا هستند بیشتر وقتی دچار لنگش متناوب می شوند به پزشک مراجعه می نمایند


این به این معناست که فرد پس از یک مدت ایستادن و یا راه رفتن پاها دچار خستگی خواهند شد و نمی تواند راه برود


و بایستی چند دقیقه استراحت کند و دوباره راه برود ولی در بیمارانی که به تنگی کانال نخاعی محیطی مبتلا هستند


نشان های این درد هم در ریشه عصبی و هم لنگش متناوب را هم از خود بروز خواهند داد


و نیز کسانی که به تنگی نوع سوم مبتلا هستند به تنگی سوراخ عصبی که در ان ها تنها سوراخ عصبی تنگ خواهد به طور درد شدید تیر کشنده در اندام تحتانی می باشد


و نشانه ان مانند نشانه های پارگی دیسک کمر بوده و معمولا دارای لنگش متناوب نمی باشد.


عوامل تنگی کانال نخاعی


افزایش سن :


معمولا با زیاد شدن سن فرد به تنگی کانال نخاعی دچار می شود به خاطر این که مفصل های پشت ستون مهره ها که فاست نام دارد ساییده می شود و در نهایت از شکل عادی خارج شده و موجب بزرگ شدن فاست ها خواهد شد.


ژنتیکی :


در برخی از افراد قطر کانال نخاعی از افراد عادی جامعه کوچکتر خواهد بود.


شغل های سنگین :


افرادی که شغل هایی دارند که کمرشان موقع کار خیلی زیاد و به تعداد زیاد حرکت می کند مانند کارهایی که بایستی در ان کمر خم شود و بچرخد.


وراثتی :


افرادی که افراد نزدیک در خانوادشان مثل پدر و مادر و یا خواهر و برادر به بیماری تنگی کانال نخاعی مبتلا می باشند به طور حتم ستون فقرات انها به اقوامشان شبیه خواهد بود.


بیماری مادرزادی :


اکندروپلازی ها در افرادی که به کوتاهی دست و پا می باشند و سر انها بزرگ است و بیشتر در معرض بیماری تنگی کانال قرار دارند چون که کانال نخاعی انها دارای قطر کمی می باشند.


بیماری های روماتیسمی :


در ارتریت روماتوئید و اسپوندیلیت انیکلوزان سبب می شود فرد در معرض بیماری تنگی کانال می باشند زیرا در این بیماری مفاصل ستون مهره به التهاب دچار خواهند شد.


راه های تشخیص تنگی کانال نخاعی


برای تشخیص این بیماری بایستی از بیمار شرح حال بگیریم در این بیماران به طور معمول نشانه لنگش متناوب وجود دارد


که در ان فرد بعد از یک مدت راه رفتن به خستگی گزگز و خواب رفتگی و درد در اندام های تحتانی و کمر خواهند شد و باید استراحت کنند و بعد از ان به راه رفتن ادامه بدهند .


در این افراد به طور معمول ضعف عضلانی مشاهده نمی شود و به این دلیل که این بیماری مزمن بوده و طول سالها به وجود خواهد امد


و بیماران بیشتر از گزگز و خواب رفتگی و سر شدن اندام های تحتانی شاکی هستند و درد در مرحله دوم خواهد بود


ولی مهمترین راه تشخیص تنگی کانال نخاعی گرفتن ام ار ای می باشد و بعد از ان بایستی نوار عصبی و عضلانی که درگیری مزمن ریشه عصبی را بروز می دهد انجام داد.


روش های درمان


برای درمان این بیماری چهار راه می باشد اول استفاده از داروهای ضد التهاب و راه دیگر انجام دادن فیزیوتراپی و ریکاوری با دستگاه و مانیپولاسیون طب سوزنی و روش سوم تزریق های داخل ستون مهره ها و راه چهارم عمل جراحی ستون مهره ها می باشد


ولی بهترین راه درمان عمل جراحی خواهد بود اما قبل از جراحی بایستی درمان های ساده تر را انجام داد


و در صورت نداشتن نتیجه عمل جراحی به بیمار پیشنهاد می شود بسیاری از این بیماران با درمان هایی غیر از جراحی مخصوصا با تزریق داخل ستون مهره ها معالجه می شوند


که این روش های ساده به افرادی که نشانه های عصبی ندارند توصیه می شود اگر بیمار در کنترل ادرار و مدفوع مشکل داشته باشد


یا اینکه موقع راه رفتن روی پاشنه پا و یا پنجه پا ضعیف باشد به بیمار از ابتدا به جراحی توصیه خواهد شد به خاطر اینکه فرد زمان معالجه را از دست خواهد داد


و شاید نشانه های عصبی ان غیر قابل جبران می باشد به همین دلیل بایستی به درستی راه درمان ان را تشخیص داد و به معالجه پرداخت.


بنابراین تنگی نخاعی برای افراد مسن می باشد که افراد بالای 60 سال به ان بیشتر مبتلا می شوند به نوعی بیماری افراد بازنشسته می باشد


و طیف های وسیعی دارد و از تنگی خفیف تا تنگی های بسیار شدید خواهد بود.


برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به سایت کلینیک تخصصی ورزشی استاد علی پرویزی مراجعه نمایید.